هیچ بنده ای رو نادیده نگیریم

آنگاه که غرور کسی را له می کنی ،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی ،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی ،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

آنگاه که حتی گوشَت را می بندی تا صدای خُرد شدن غرورش را نشنوی ،

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری...

می خواهم بدانم،
دستانت را بسوی کدام آسمان دراز می کنی

تا برای خوشبختی خودت دعا کنی ؟